تأثیر تمرین های کنترل حرکت در برابر تمرین های متداول بر ضخامت عضلات ثبات دهنده ی موضعی کمر: مطالعه ی تصادفی کنترل شده در افراد مبتلا به کمردرد مزمن

Authors

اصغر اکبری

a akbari سمانه خراشادی زاده

s khorashadi غلام عبدی

g abdi

abstract

چکیده زمینه و هدف: در سال های اخیر, برای درمان کمردردهای مزمن بر عضلات عرضی شکم و مالتی فیدوس توجه شده است. شواهدی دال بر اختلال عملکرد این عضلات در این بیماران وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه ی تأثیر تمرین های کنترل حرکت با تمرین های متداول بر ضخامت عضلات ثبات دهنده ی موضعی ستون فقرات, محدودیت فعالیت و درد در افراد مبتلا به کمردرد مزمن بود. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 85 تا 86 در درمانگاه فیزیوتراپی رزمجومقدم دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد. چهل و نه بیمار با کمردرد مزمن به صورت تصادفی در یکی از دو گروه تمرین های کنترل حرکت (25 نفر) و تمرین های متداول (24 نفر) (تمرین های کلاسیک عضلات شکم و پشت) قرار گرفتند. ضخامت عضلات مالتی فیدوس و عرضی شکم (بر حسب میلی متر) با استفاده از اولتراسوند نوع b و مبدل 5/7 مگاهرتز, درد (رتبه ای) با مقیاس دیداری درد و محدودیت فعالیت (رتبه ای) با back performance scale قبل از درمان و پس از آن اندازه گیری شد. برنامه ی تمرین برای هر دو گروه شامل 16 جلسه ی تمرین طی 8 هفته, هر هفته 2 جلسه و هر جلسه حدود نیم ساعت بود. از آزمون های تی مستقل, من ویتنی, تی زوج و ویلکاکسون به ترتیب برای مقایسه ی نتایج قبل و بعد درمان بین گروهی و درون گروهی استفاده شد. یافته ها: میانگین ضخامت عضله ی عرضی شکم در گروه کنترل حرکت از 63/0±87/1 به 63/0±39/2 میلی متر و در گروه متداول از 49/0±93/1 به 47/0±22/2 میلی متر افزایش یافت (0001/0p<). میانگین ضخامت عضله ی مالتی فیدوس در گروه کنترل حرکت از 37/2±63/8 به 49/2±69/9 میلی متر و در گروه متداول از 53/1±83/8 به 56/1±26/9 میلی متر افزایش یافت (0001/0p<). مقایسه ی نتایج بعد از درمان بین دو گروه نشان داد که اختلافی بین دو گروه از نظر متغیرهای مورد مطالعه به جز درد وجود ندارد (05/0p>). کاهش درد در گروه کنترل حرکت بیشتر از گروه متداول بود (015/0=p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تمرین های کنترل حرکت و متداول سبب افزایش ضخامت عضلات عرضی شکم و مالتی فیدوس, افزایش تحرک کمر و کاهش درد در بیماران با کمردرد مزمن بدون وجود علایم واضح بی ثباتی ستون مهره ای می شوند. هرچند تمرین های کنترل حرکت در کاهش درد مؤثرتر از تمرین های متداول هستند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر تمرین‌های کنترل حرکت در برابر تمرین‌های متداول بر ضخامت عضلات ثبات‌دهنده‌ی موضعی کمر: مطالعه‌ی تصادفی کنترل شده در افراد مبتلا به کمردرد مزمن

Background and Objective: In recent years, management of patients with chronic low back pain has been focused on transversus abdominis and multifidus muscles. The evidences have demonstrated dysfunction of these muscles in these patients. This study was aimed to compare the usefulness of motor-control exercises and conventional exercises on the lumbar local stabilizing muscles thickness, activi...

full text

تأثیر ارتعاش موضعی ناحیه ی کمر بر کنترل وضعیتی افراد مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی

زمینه و هدف: کنترل وضعیتی در افراد مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی دارای اختلال می باشد. بررسی این اختلال از طریق اعمال اغتشاش مکانیکی بیرونی ممکن است. تأثیر ارتعاش موضعی مکانیکی بر پاسخ های وضعیتی این بیماران در حضور اغتشاش خارجی کمتر بررسی شده است، لذا هدف این مطالعه بررسی توانایی حفظ ثبات وضعیتی در این بیماران پس از دریافت ارتعاش موضعی مکانیکی در حضور اغتشاش بیرونی بوده اس...

full text

تاثیر تمرین های یوگا بر دامنه حرکتی ستون فقرات کمری، درد و ناتوانی عملکردی در زنان مبتلا به فتق مزمن دیسک کمر: مطالعه کنترل شده تصادفی

مقدمه: کمر درد یکی از مهم ترین و شایع ترین مشکلات جوامع صنعتی و علت مهم ناتوانی افراد است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین های یوگا بر انعطاف پذیری ستون فقرات، درد و ناتوانی عملکردی در زنان مبتلا به فتق مزمن دیسک کمر بود. مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1389 در زاهدان انجام شد. بیست و هشت بیمار با فتق دیسک مزمن کمر به صورت تصادفی در یکی از دو گروه تمرین‌های یوگا(1...

full text

تاثیر تمرین های مکنزی و ثبات دهنده کمر در بهبود عملکرد و درد بیماران مبتلا به کمر درد مزمن

زمینه و هدف: علی رغم مطالعات فراوان در زمینه درمان کمر درد، در مورد مناسب ترین مداخله درمانی توافقی وجود ندارد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر تمرین های مکنزی با تمرین های ثبات دهنده کمر در بهبود عملکرد و درد مزمن کمر بود. روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی سی و دو بیمار با تشخیص کمر درد مزمن از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین های ثبات دهنده (16 نفر) و مکنزی (16...

full text

تأثیر شش هفته تمرین درمانی در آب بر میزان استقامت عضلات اکستنسوری تنه در مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

زمینه و هدف: استقامت و قدرت عضلات پاراسپاینال کمری نقش مهمی را در ثبات و تحرک ستون فقرات بازی می­کنند. به نظر می­رسد افرادی که دچار ضعف در این عضلات هستند دارای مشکلات زیادی از جمله بی ثباتی و درد در ناحیه ستون فقرات کمری باشند. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات در آب بر استقامت عضلات اکستنسور تنه در افراد مبتلا به کمرد درد مزمن غیراختصاصی است. مواد و روش کار: در این تحقیق نیمه تج...

full text

مقایسه تمرین های اختصاصی ثبات دهنده کمر با تمرین های متداول، در کاهش درد و ناتوانی در بیماران مبتلا به اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس

زمینه و هدف: تمرین های ساب ماگزیمال عضلات ثبات دهنده کمر، سبب کاهش درد و ناتوانی بیماران با کمر درد مکانیکی می شوند، اما اثر آنها در بیمارانی که ثبات سگمانی به مخاطره افتاده، به ندرت مطالعه شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه تمرین های اختصاصی عضلات ثبات دهنده کمر با تمرین های متداول، در کاهش درد و ناتوانی در افراد مبتلا به اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس بود. روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی ب...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی زنجان

جلد ۱۶، شماره ۶۲، صفحات ۱-۱۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023